روایتی از سنّی و شیعه نقل شده است و تقریباً از روایات متواتر بین سنّی و شیعه است. در کتابهای سنّیها و در کتابهای ما، این روایت آمده است که پیغمبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم» بارها فرمودند:
«مَنْ ماتَ وَ لَمْ یَعْرِفْ إمامَ زَمانِهِ ماتَ مَیْتَةً جاهِلِیَّةً»
هرکه بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مسلمان نبوده است.
هرکه بمیرد و امام زمانش را نشناسد، مسلمان نبوده است.
در بعضی از روایات هم آمده «مَاتَ مِیتَةَ کُفْرٍ وَ نِفَاق»؛ یعنی این در صف منافقین و کفار است و در صف مسلمانها نیست. معنای روایت اینست که اگر کسی امام زمانش را نشناسد، در روز قیامت نمیتواند زیر لوای حمد و در صف مسلمانها باشد.
اول چیزی که از روایت استفاده میشود، اینست که در هر زمانی باید امام باشد. اگر الان امام زمان نباشد، این روایت پیغمبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم» درست در نمیآید. باید یک امامی باشد تا پیغمبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم» بگویند مردمی که در زمان غیبت هستید، باید امامتان را بشناسید. در زمان جاهلیت و قبل از بعثت همین است و در زمان اسلام عزیز و بعد از پیغمبر اکرم«صلّیاللهعلیهوآلهوسلّم» نیز همین است. هرکسی مسلمان است، باید امام شناس باشد و باید بداند که امامش کیست، لذا از این روایت استفاده میکنیم که در هر زمانی امام هست.