ایت الله حاجاقا نصر الله شاه آبادی:

دلیل ریاکاری احتیاج است. یعنی شخص فکر می کند که اگر جلوی برخی اشخاص کاری انجام دهد 

جایگاه او بالا میرود. در حالی که اگر بداند تنها موثر در عالم پروردگار است دیگر ریا معنی ندارد.

#پرسش_و_پاسخ

:questi

تولی و تبری تقلیدی است یا تحقیقی؟ دلیل آن چیست؟

در قرآن مجید فرموده: (لا تَجِدُ قَوْماً یُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْیَوْمِ الْآخِرِ یُوادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَ رَسُولَهُ) نمی‌شود انسان به خدا و رسول ایمان داشته باشد و از دشمنان خدا و رسول تبرّی نکند، باید دشمنان را شناخت و از آنان و اعمالشان تبرّی نمود، و کسانی را که خدا و رسول امر به تولّی نموده باید شناخت و تولّی نمود. اگر شناخت از روی دلیل ممکن شد بهتر و الّا از اتقیاء از اهل علم در این امور سؤال کند.

مهمتر از دعا برای تعجیل فرج حضرت مهدی عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف، دعا برای بقای ایمان و ثبات قدم در عقیده و عدم انکار آن حضرت تا ظهور او می‌باشد؛ زیرا مردن، تنها قطع حیاتِ دنیای چند روزه فانی است، اما بیرون رفتن از عقیده صحیح، موجب هلاکت ابدی از حیات جاوید آخرت و خلود در جهنم است؛ لذا حضرت امیر علیه‌السلام در لیلةُالمَبیت از رسول اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله‌ وسلم می‌پرسد: «أَفِی سَلامَةٍ مِنْ دِینِی؟؛ آیا دین من سالم خواهد بود؟».۱
یعنی از استقامت در دین و ثبات ایمان و عقیده تا مرز شهادت را ـ که از خود شهادت بالاتر است ـ از آن حضرت سؤال می‌کند.

این دعا خیلی عالی است که دستور داده شده است در زمان غیبت خوانده شود، که: «یا أَلله‏ُ یا رَحْمانُ یا رَحِیمُ! یا مُقَلبَ الْقُلُوبِ، ثَبتْ قَلْبِی عَلی دِینِک؛ ای خدا، ای رحمت‌گستر، ای مهربان، ای گرداننده دل‌ها، دل مرا بر دینت ثابت و استوار بدار».۲

در محضر بهجت، ج۲، ص۱۰۱

 

• ۱.برای بررسی، ر.ک: عیون اخبارالرضا، ج۲، ص۲۶۶؛ امالی صدوق، ص۱۵۵؛ فضائل الاشهر الثلاثة، ص۷۹؛ النصّ و الاجتهاد، ص۲۸۱ و ۵۲۱؛ المراجعات، ص۲۵۱؛ کنزالعمّال، ج۱۱، ص۶۱۷.
• ۲.بحارالانوار، ج۵۲، ص۱۴۸؛ ج۹۲، ص۳۲۶؛ اعلام‌الوری، ص۴۳۲؛ کمال‌الدین، ج۲، ص۳۵۱؛ مهج‌الدعوات، ص۳۳۲.
• سایت ایت الله بهجت

استاد سید محمدمهدی میرباقری:

«عده‌ای انفاق می‌کنند و امکاناتی را خرج می‌کنند که امکانات بالاتر و شهرت و موقعیتی را در همین دنیا به دست بیاورند...

در عصر حاضر، قدرت‌های استکباری احیاناً به بعضی از کشورهای ضعیف یا به زلزله‌زده‌ها و ... کمک می‌کنند و اسمش را کمک‌های بشردوستانه می‌گذارند! این کمک‌ها اولاً در باطنش استثمار و استکبار و تفرعن و همراه با تحقیر است و ثانیاً در طمع مدیریت بر جهان هستند و انفاقشان از سر عاطفه نیست...

این کارِ مستکبرین، به هیچ‌وجه اکرام و انفاق الهی نیست؛ دنبال تجارت و داد و ستد، و دنبال مدیریت بر جهان هستند و در راه مدیریت بر جهان خرج می‌کنند! کمک‌های مالی که آنها به کشورهای مختلف می‌کنند همیشه همراه با اغراض سیاسی و استعماری است و بسیار هم واضح است.
بنابراین، انفاق می‌تواند اینطور باشد که چنین انفاقی ارزش ندارد و به درد نمی‌خورد». ۹۲/۱۰/۵